آیا انسانی که قدرت ثبت حافظه را از دست داده همچنان میتواند عادت های جدید برای خودش ایجاد کند ؟
چه تفاوتی میان کارها و عادت های روزانه ما وجود دارد ؟
و آیا این تفاوت، قدرت اختیار در انسانها را زیر سوال میبرد ؟
در پاییز سال ۱۹۹۲، فردی سال خورده که جامعه علمی به اسم E.P میشناسه بعد از دچار شدن به حالت تهوع، فراموشی کلی و سرگیجهای عجیب به همراه همسرش به بیمارستانی در شهر یالیدا دِل رِی مراجعه کرد.
در بیمارستان حال E.P بدتر شد. درجه حرارت بدنش به دمای خطرناک ۴۰ درجه رسید و به دنبالش به توهمی عجیب دچار شد و این توهم هم باعث شد بسیار سرخورده و عصبانی بشه ! پس دکترا به سراق مغزش رفتن و با فرو کردن سرنگی در vertebra ستون فقراتش کمی مایع مغزی/نخاعی بدنشو برای انجام آزمایش و بررسی استخراج کردن.
و همه داستان ها از اینجا آغاز شد …