در سال ۱۹۶۵، آقای گوردن مور یکی از پایه‌گذاران شرکت اینتل یک پیش‌بینی خیلی پیش پا افتاده انجام داد. او پیش‌بینی کرد که در آینده، تعداد ترانزیستور های موجود در یک ریزپردازنده بیشتر و بیشتر خواهند شد!
به معنای دقیق تر که هر دوسال، تکنولوژی یک کامپیوتر دوبرابر قدرتمند تر می‌شود. قانونی که بعد ها به قانون مور معروف شد. و با گذر زمان، این قانون تا حد خیلی زیادی درست بود و تعداد ترانزیستور های موجود در یک پردازنده از ۳۲۰۰ در سال ۱۹۷۲ به ۳۰۰ میلیون در سال ۲۰۰۶ افزایش پیدا کرد.
اما از سال ۲۰۰۶ به بعد سرعت ترانزیستور گذاری ما آروم و آروم تر شد و برخلاف پیش‌بینی آقای مور، در سال ۲۰۱۵ بجای ۴ تریلیون ترانزیستور، تنها ۱ تریلیون ترانزیستور در یک ریزپردازنده تونستیم جاگذاری کنیم. ما در حال عقب ماندن از بازی تکنولوژی هستیم، چرا که به حد توان فیزیکی خودمان رسیده‌ایم. جهان فیزکیی با قوانین ثبت شده‌اش دیگر امکان پیشروی بیشر را به ما نمی‌دهد و این تنها یک راه جلوی پای ما گذاشته !
عوض کردن قوانین و ایجاد یک جهان جدید.
و چه جهانی زیباتر از جهان کوانتوم ؟ و کدام تکنولوژی هیجان انگیز‌تر از کامپیوتر های کوانتومی ؟
